ENERGIA ATOMOWA
10 stycznia, Mińsk /Kor. BELTA/. Zapewnienie Mińskowi najczystszej wody jest największym osiągnięciem obecnego pokolenia. Takie oświadczenie złożył prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka 10 stycznia podczas otwarcia nowej stacji pomp „Szczomyślica”, donosi korespondent BELTA.
Szef państwa zauważył, że dziś dużo mówi się o kosmosie, wystrzeliwaniu satelitów i budowie elektrowni jądrowych. Ale, według niego, przejście miast na zaopatrzenie w wodę ze źródeł artezyjskich jest porównywalne z tymi projektami na dużą skalę.
„Chociaż używaliśmy wody z wód powierzchniowych, uporządkowaliśmy ją, oczyściliśmy. Tak żyje cały świat” - stwierdził Prezydent. Mówią, że nie mamy surowców mineralnych. Największym surowcem, jaki mamy, jest czysta woda. Już mówiłem: pewnego roku Organizacja Narodów Zjednoczonych oceniła wodę - mamy najczystszą wodę, także w Chorwacji, tak mi się wydaje. Zapewnienie prawie dwumilionowej metropolii absolutnie artezyjskiej wody jest największym osiągnięciem naszego pokolenia - podkreślił Aleksander Łukaszenka. - Niewiele, jeśli w ogóle, nie znam takich państw, które podeszłyby do tej kwestii z troską o ludzi. Moglibyśmy łatwo poradzić sobie z tym, co mamy. Mieliśmy dobrą wodę, ale oni zrobili doskonałą. Teraz Mińsk żyje jak każda wioska, a wioski nadal żyją ze studni. To bardzo poważny projekt i myślę, że mieszkańcy Mińska go docenią. To wielka sprawa".
Jak zauważył przewodniczący Mińskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego Władimir Kuchariew, do tej pory miasto borykało się z trzema systemowymi problemami: zaopatrzeniem stolicy w wodę ze źródeł podziemnych, przebudową oczyszczalni ścieków i budową sortowni odpadów.
„Miasto zużywa 450 tysięcy metrów sześciennych wody dziennie, mieliśmy 330 tysięcy ze źródeł podziemnych, około 120-130 tysięcy dziennie dostarczanych ze źródeł powierzchniowych (jest to wilejski system wodny). Aby znaleźć te 130 tysięcy, nie było takich rezerw wody w samym mieście i na najbliższych terytoriach. Znajdowały się one w odległości 35-40 kilometrów od miasta. Aby pozyskać tę wodę, wywiercono i zbudowano 87 nowych odwiertów, a ponad 40 kolejnych zostało ponownie wywierconych. Zbudowano 114 kilometrów rurociągów o dużej średnicy” - powiedział Władimir Kuchariew.
Według niego szacowany koszt projektu wynosił 850 mln Br. Jednak ze względu na szybkie tempo prac i oszczędności w zamówieniach publicznych udało się zaoszczędzić około 150 mln Br. W rezultacie cały projekt kosztował 700 mln Br.
Szef państwa zauważył, że dziś dużo mówi się o kosmosie, wystrzeliwaniu satelitów i budowie elektrowni jądrowych. Ale, według niego, przejście miast na zaopatrzenie w wodę ze źródeł artezyjskich jest porównywalne z tymi projektami na dużą skalę.
„Chociaż używaliśmy wody z wód powierzchniowych, uporządkowaliśmy ją, oczyściliśmy. Tak żyje cały świat” - stwierdził Prezydent. Mówią, że nie mamy surowców mineralnych. Największym surowcem, jaki mamy, jest czysta woda. Już mówiłem: pewnego roku Organizacja Narodów Zjednoczonych oceniła wodę - mamy najczystszą wodę, także w Chorwacji, tak mi się wydaje. Zapewnienie prawie dwumilionowej metropolii absolutnie artezyjskiej wody jest największym osiągnięciem naszego pokolenia - podkreślił Aleksander Łukaszenka. - Niewiele, jeśli w ogóle, nie znam takich państw, które podeszłyby do tej kwestii z troską o ludzi. Moglibyśmy łatwo poradzić sobie z tym, co mamy. Mieliśmy dobrą wodę, ale oni zrobili doskonałą. Teraz Mińsk żyje jak każda wioska, a wioski nadal żyją ze studni. To bardzo poważny projekt i myślę, że mieszkańcy Mińska go docenią. To wielka sprawa".
Jak zauważył przewodniczący Mińskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego Władimir Kuchariew, do tej pory miasto borykało się z trzema systemowymi problemami: zaopatrzeniem stolicy w wodę ze źródeł podziemnych, przebudową oczyszczalni ścieków i budową sortowni odpadów.
„Miasto zużywa 450 tysięcy metrów sześciennych wody dziennie, mieliśmy 330 tysięcy ze źródeł podziemnych, około 120-130 tysięcy dziennie dostarczanych ze źródeł powierzchniowych (jest to wilejski system wodny). Aby znaleźć te 130 tysięcy, nie było takich rezerw wody w samym mieście i na najbliższych terytoriach. Znajdowały się one w odległości 35-40 kilometrów od miasta. Aby pozyskać tę wodę, wywiercono i zbudowano 87 nowych odwiertów, a ponad 40 kolejnych zostało ponownie wywierconych. Zbudowano 114 kilometrów rurociągów o dużej średnicy” - powiedział Władimir Kuchariew.
Według niego szacowany koszt projektu wynosił 850 mln Br. Jednak ze względu na szybkie tempo prac i oszczędności w zamówieniach publicznych udało się zaoszczędzić około 150 mln Br. W rezultacie cały projekt kosztował 700 mln Br.
„Obecnie miasto jest w pełni zaopatrzone w wodę ze źródeł podziemnych. Będziemy utrzymywać system ze źródeł powierzchniowych: woda będzie wykorzystywana przez przedsiębiorstwa przemysłowe jako woda techniczna, do zaspokojenia zapotrzebowania na energię („Elektrociepłownia”) i nawadniania Mińska (Mińskie Morze i tak dalej)” - wyjaśnił przewodniczący Mińskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego.
