ENERGIA ATOMOWA
Po wyuczeniu się zawodu traktorzysty Aleksander Kochan poszedł w ślady ojca. Jednak nie musiał długo kręcić kierownicą. Zrządzeniem losu trafił do firmy produkującej pożywne gleby, nawozy i użyźniacze. Przyjrzał się jej bliżej, popracował przez jakiś czas jako robotnik i... został. Wkrótce jego kariera nabrała rozpędu. Dziś jest operatorem linii pakowania i przepływu oraz brygadzistą. Korespondenci "7 dni" dowiedzieli się od bohatera, jakie są uroki życia na wsi i dlaczego ceni swoją pracę.
Z kolektywem nie tylko w dni powszednie, ale i w święta
- Podczas pracy słuchamy głównie stukotu maszyny. I podśpiewujemy sobie, choć nikt nie zabrania włączyć muzyki na pół głośno. Czasami więc, gdy jesteśmy w nastroju, słuchamy dobrych piosenek, które pomagają nam budować i żyć.
Wszystko w domu zostało wykonane własnymi rękami
- Co może być lepszego niż życie z dala od kurzu, zgiełku i wiecznego hałasu za oknem! Dobrze czuję się tu, na swojej ziemi, w ciszy, wśród natury, gdy pod oknem jest ogród, a rano budzi cię śpiew ptaków. Poza tym miejsce, w którym spędziło się dzieciństwo razem z kochającymi rodzicami, dodaje sił i napełnia energią, - zapewnia właściciel. - Poza tym mentalność mieszkańców wsi jest zupełnie inna niż mieszkańców miast. Rozpieszczanie i przechwałki nie są tu w cenie. Ludzie są przyzwyczajeni do cieszenia się najprostszymi rzeczami: jasnym słońcem i ciepłym wiatrem. Nie potrzebujemy wymyślnych rezydencji, by żyć w harmonii i spokoju. Wszyscy się znają, komunikują się ze sobą. Ludzie w wiosce są życzliwi, serdeczni. I częściej się uśmiechają. Weźmy, na przykład, moją Olgę. Jest przyzwyczajona do patrzenia z pozytywnym nastawieniem i znajdowania piękna w małych rzeczach. A proste piękno dodaje jej dobrego nastroju - zadbana działka, każdy kwitnący kwiat. A my, mężczyźni, staramy się jej nie denerwować.
Dla właścicieli daczy
- Ziemia może zostać zepsuta przez częste i obfite podlewanie. Efekt będzie odwrotny: sadzonki zamiast rosnąć, zaczną ginąć. Nie należy umieszczać jej w zbyt ciepłym i ciemnym miejscu, gdzie wilgotność jest zwiększona. Wszystko to razem tworzy doskonałe warunki do rozwoju różnych chorób. Z powodu braku światła fotosynteza zostanie zakłócona, a rośliny mogą obumrzeć, - mówi ekspert. - Nasiona muszą być nie tylko prawidłowo dobrane, ale także wysiane na odpowiedniej głębokości. Jeśli zostaną położone blisko powierzchni, to nawet przy podlewaniu system korzeniowy zacznie się obnażać, a sadzonki mogą obumrzeć. Jeśli nasiona zostaną wysiane zbyt głęboko (3-4 cm), kiełki będą potrzebowały zbyt wiele wysiłku i czasu, aby przebić się na powierzchnię. Rezerwa składników odżywczych w nasionach jest niewielka i mogą one nawet nie dożyć kiełkowania.
Alena NIKOŁAJEWA,
zdjęcia Tatiany MATUSIEWICZ,
gazeta "7 dni".
Z kolektywem nie tylko w dni powszednie, ale i w święta
- Z firmą "Rost Agro" jestem związany od ponad 10 lat. Nigdy nie żałowałem swojego wyboru. Kiedy lubisz swój zawód, pracujesz na wyniki, które będą widoczne i doceniane przez współpracowników i przełożonych. Bardzo ważne jest dla mnie również to, że moje wysiłki przynoszą realne korzyści dla sprawy, którą cenisz, - mówi rozmówca. - Jak mawiają ludzie: kto pielęgnuje ziemię - temu ziemia współczuje. Tylko w bajkach pulchne pomidory i chrupiące ogórki pojawiają się za sprawą magii. W rzeczywistości, aby wyhodować piękny kwiat lub warzywo, trzeba włożyć dużo pracy. Pierwszym krokiem ogrodnika jest wybór odpowiedniej gleby dla sadzonek i kwiatów.
Aleksander Kochan jest pewien, że dziś najłatwiej jest kupić w sklepie gotową glebę, która została stworzona przez profesjonalistów. Wtedy, oczywiście, będziesz musiał sam "wyczarować" na grządkach - dbać, obrabiać, karmić rośliny, aby osiągnąć bezprecedensowe, ku zazdrości sąsiadów, zbiory.
Nasz bohater jest doceniany zarówno przez kierownictwo, jak i współpracowników. Przekonały nas o tym rozmowy z jego kolegami z pracy.
- Główne cechy charakteru mojego imiennika to zaangażowanie i odpowiedzialność. Z natury jest człowiekiem życzliwym, ale nie toleruje niedbalstwa i lekceważącego podejścia do pracy. Jeśli zajdzie taka potrzeba, szybko sprowadzi niedbałego pracownika do porządku, - mówi Aleksander Struniewskij, kierownik produkcji w firmie. - Z doświadczenia wiem, że najtrudniejszą rzeczą w pracy jest umiejętność organizowania ludzi. Nasz zespół nie jest zbyt liczny i jest dobierany pod kątem wysokich kwalifikacji zawodowych, więc nie ma specjalnych problemów. Aleksander, co jest bardzo ważne, dobrze rozumie ludzi, potrafi pocieszyć miłym słowem i w porę wytknąć błąd. I jest wspaniałym człowiekiem rodzinnym - żona, czworo dzieci. Nawiasem mówiąc, spotkał tu swoją partnerkę. Okazuje się, że to było przeznaczenie...
Według samego Aleksandra Kochana dyscyplina jest jednym z najważniejszych czynników sukcesu w każdej dziedzinie życia.
- Bez niej nie da się nigdzie zajść. Zwłaszcza, że firma, w której pracuję, ma już dobre imię i reputację, - przyznaje. - Nasi stali klienci są przekonani o wysokiej jakości naszych produktów. Na przykład gleby, które produkujemy, są obecnie bardzo popularne i poszukiwane. Wszystkie są produkowane na zautomatyzowanym sprzęcie, a tutaj zawsze musi panować idealny porządek. Pamiętamy, że autorytet zdobywa się latami, a jedno małe przekłucie może zniweczyć pracę.
Brygadzista wierzy, że w sukces firmy jest jego wkład, co prawda niewielki, ale jednak. Na przykład, jego produkty niejednokrotnie zgodnie z wynikami nagrody uznania konsumentów "Marka Ludowa" były zwycięzcą w różnych nominacjach. A dyplomy za udział w najważniejszych międzynarodowych wystawach i projektach są niezliczone! Firma współpracuje ze wszystkimi regionami Białorusi, a wśród jej klientów jest wiele znanych sieci handlowych.
Aleksander docenia swoją pracę, podobnie jak wielu mieszkańców okolicznych wsi, którzy związali swoje życie z firmą.
- Nasze zarobki są wyższe niż na wsi. Nawet jak na standardy miasta, otrzymujemy bardzo przyzwoite wynagrodzenia. Powiem przykładowo, że 80% naszych pracowników to mieszkańcy okolicznych wiosek. Ja sam mieszkam w agromiasteczku Gajna, około 40 kilometrów od miejsca, w którym pracuję. Ciężko byłoby się tam dostać, ale na szczęście jeździ tam autobus. Widzę, że ludzie cenią swoje miejsce pracy i trzymają się jej. Atmosfera w zespole jest dobra i przyjazna. Spotykamy się nie tylko w dni powszednie, ale i w święta. Ostatnio świętowaliśmy 15-lecie naszej firmy. Przyszli wszyscy, głównie z rodzinami. Dyskoteka, kręgle, wspaniały stół - krótko mówiąc, było bardzo wesoło i serdecznie, - wspomina.
Do obowiązków Aleksandra należy pakowanie i nadzorowanie linii. Podczas jednej zmiany musi zapakować do 1500 worków. Na pierwszy rzut oka praca jest monotonna, ale nawet w tym procesie nasz bohater znajduje swoje zalety.
Wszystko w domu zostało wykonane własnymi rękami
Agromiasteczko Gajna, w którym mieszka Aleksander i jego rodzina, jest jedną z najstarszych osad w rejonie logoiskim, której historia kryje się w odmętach wieków. Jeszcze w XIX wieku istniała lokalna legenda, że Gajna była kiedyś miastem. Według naszego bohatera główną lokalną ciekawostką jest cerkiew św. Michała. Jest to kamienna świątynia ze spiczastym dachem i znajomą główką cebuli. Miejsce, w którym stał piękny barokowy kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny, jest uważane za rodzaj miejsca pamięci. Obecnie miejsce, w którym znajdował się kościół, jest oznaczone krzyżem. To agromiasteczko może pochwalić się nie tylko malowniczymi zakątkami, ale także bliskością stolicy - zaledwie 50 kilometrów. W pobliżu znajduje się rzeka i las. Niedawno wyremontowano szkołę, jest stadion.
Aleksander Kochan wraz z żoną Olgą i najmłodszym synem Artiomem zaprasza nas na zwiedzanie swojego domu i działki.
- Starsze dzieci wyprowadziły się, a my nie tak dawno dostaliśmy własne mieszkanie. Za bardzo małą sumę - tylko 2 tysiące dolarów, - mówi. - Dom był w bardzo zaniedbanym stanie. Wydawało się, że zaraz się rozpadnie...
Teraz, kiedy przychodzą do nas sąsiedzi, zastanawiają się: jak udało się zamienić ten wrak w pałac? Oczywiście daleko mu do pałacu królewskiego, ale i tak udało nam się coś zrobić. Wymieniliśmy drzwi i okna, odnowiliśmy wszystko w środku, pomalowaliśmy. Najbliższe plany to ponowne dachowanie budynku. Nie tak dawno kupiliśmy starą niezawodną chatę z bali i postawiliśmy łaźnię.
- I wszystko zostało zrobione własnymi rękami, - dodaje żona, patrząc z czułością na męża. - Sasza jest zręcznym, sprytnym gospodarzem. Starsze dzieci też pomagały. Ale naszym głównym robotnikiem jest Artiom. Syn, pomimo swoich 6 lat, zawsze w robocie: pielenie kwiatów, czesanie siana, piłowanie drewna na opał, kopanie ogródka. I wszystko robi nie pod przymusem, a z wielką przyjemnością. W przedszkolu Artiomku również chwalono, zauważając, że jest on odpowiedzialny i zaangażowany. Żartują, że można go nawet zostawić do opieki nad dziećmi. W tym roku pójdzie do szkoły. Chciałabym, żeby tam też osiągał dobre wyniki.
Na dziedzińcu domu znajduje się wspaniały ogród kwiatowy. Dicentra, żonkile, pierwiosnek, stokrotka, brunnera już rozbłysły jasnymi kolorami, a wkrótce zakwitną ipomea, róża chińska, iberis, mirabilis... Po prostu ogród botaniczny w miniaturze!
- Kwiaty to terytorium szczęścia. Kocham je do szaleństwa. Ale nie po to, by dostawać je w prezencie, ale po to, by je hodować i cieszyć się rezultatami, - przyznaje Olga. - Wiem o nich prawie wszystko - jak je wybierać, odpowiednio podlewać, rozluźniać i odchwaszczać. Nawiasem mówiąc, używam płynnych nawozów i użyźniaczy firmy, w której pracuje mój mąż.
Pytam rodzinę Kochan, czy nie nudzi im się życie na wsi. W odpowiedzi śmieją się i zaczynają wymieniać zalety wsi.
Dla właścicieli daczy
Aleksander Kochan wie z pierwszej ręki, jaki rodzaj gleby wybrać, aby rośliny cieszyły ogrodników bogatymi zbiorami. Po pierwsze, powinna być luźna i zawierać pożyteczną mikroflorę, aby sadzonki nie zachorowały. Należy wziąć pod uwagę jej kwasowość i odżywianie. Jeśli gleba jest bardzo gęsta, będziesz musiał poprawić jej wymianę powietrza i wilgoci, co będzie wymagało dodatkowych kosztów, w tym finansowych.
- Poziom kwasowości powinien być zbliżony do lekko kwaśnego i obojętnego - 5,8-6,6. Większość roślin nie będzie rosła na zbyt kwaśnej glebie. I tylko niektóre uprawy lubią taką glebę. A jeśli chodzi o chwasty i bakterie chorobotwórcze, to ich obecność w glebie sprawi, że przyjemna praca na działce zamieni się w wieczną walkę z nimi, - dzieli się wiedzą nasz rozmówca. - Warto pamiętać: każda kultura potrzebuje własnego substratu, który spełnia wszystkie jej cechy biologiczne. Tak więc w glebie do uprawy sadzonek warzyw zawartość głównych składników odżywczych - azotu, fosforu i potasu - nie powinna być niższa niż odpowiednio 200, 250 i 300 mg / l.
Według Aleksandra, najbardziej wybredne są pomidory. Ich młode sadzonki potrzebują 160-200 mg / l azotu, 200-250 mg / l fosforu, 220-300 mg / l potasu. Dlatego wybierając glebę, uważnie należy przeczytać jej skład. I należy zaufać profesjonalistom, którzy cenią swoją reputację. Ziemia sklepowa jest całkowicie gotowa do użycia. Nie należy jej wypalać w piekarniku, gotować na parze w durszlaku, piec w folii ani robić z nią nic innego. Po takich operacjach martwe mikroorganizmy zaczynają się rozkładać, zatruwając podłoże. W efekcie gleba może zarosnąć pleśnią, a pierwsze zasiedlające ją bakterie chorobotwórcze po prostu wyduszą te pożyteczne.
Alena NIKOŁAJEWA,
zdjęcia Tatiany MATUSIEWICZ,
gazeta "7 dni".
