ENERGIA ATOMOWA
7 grudnia, Mińsk /Kor. BELTA/. Państwo Związkowe jako najwyższa forma integracji jest unikalnym projektem, nikt na świecie nigdy nie wdrożył czegoś podobnego. Irina Żylińskaja, doktor nauk historycznych, docent, kierowniczka Centrum Historii Powszechnej, Stosunków Międzynarodowych i Geopolityki Instytutu Historii Narodowej Akademii Nauk Białorusi, opowiedziała o znaczących wynikach, jakie Białoruś i Rosja osiągnęły w formacie Państwa Związkowego podczas okrągłego stołu poświęconego 25. rocznicy powstania Państwa Związkowego, donosi korespondent BELTA.
„Kiedy podsumowujemy, zawsze patrzymy wstecz, aby dowiedzieć się, od czego zaczęliśmy i dlaczego. To ważny moment. Chciałabym zwrócić uwagę na kilka ważnych etapów formowania się Państwa Związkowego w bezprecedensowych warunkach transformacji geopolitycznej i problemów politycznych, upadku Związku Radzieckiego, które pozwoliły nam przetrwać i dojść do obecnych wartościowych rezultatów” - powiedziała Irina Żylinskaja.
Według kandydatki nauk historycznych, tendencja do aktywnej współpracy między Białorusią i Rosją została podjęta jeszcze przed upadkiem ZSRR. Stała się ona znacznie silniejsza po wyborze Prezydenta Białorusi Aleksandra Grigoriewicza Łukaszenki, którego program wyborczy zwracał szczególną uwagę na wzmocnienie stosunków z Rosją jako czynnika rozwoju obu państw.
„Faktem jest, że Państwo Związkowe jako najwyższa forma integracji jest unikalnym projektem, który nigdy i nigdzie nie był realizowany. Z tego powodu pojawiło się wiele krytyki pod adresem podmiotu integracyjnego, ponieważ nie ma żadnych kryteriów. Nasze kraje są pionierami w tej dziedzinie” - podkreśliła szefowa Centrum historii powszechnej, stosunków międzynarodowych i geopolityki.
Irina Żylinskaja zauważyła, że Traktatowi o utworzeniu Państwa Związkowego, którego 25. rocznica jest obchodzona 8 grudnia, towarzyszył dość obszerny program działań dla Białorusi i Rosji w celu wdrożenia jego postanowień. Program ten konkretyzował Traktat, koncentrując się na jego praktycznym znaczeniu i rozszerzeniu praktycznych sfer współdziałania.
„Ta konkretyzacja przejawi się w największym stopniu w 2020 roku - zaznaczyła kandydat nauk historycznych. - Dziś istnieją już dwa dekrety Rady Najwyższej Państwa Związkowego: "O głównych kierunkach realizacji postanowień Traktatu o utworzeniu Państwa Związkowego na lata 2021-2023", który wdraża 28 programów społeczno-gospodarczych, oraz "O głównych kierunkach realizacji postanowień Traktatu o utworzeniu Państwa Związkowego na lata 2024-2026", który przewiduje 11 programów szczegółowych”.
Ekspertka podkreśliła, że główny nacisk kładzie się na skoordynowane działania w polityce zagranicznej, a szczególną uwagę zwraca się na rozwój transportu kolejowego Białorusi i Rosji w połączeniu z międzynarodowym korytarzem transportowym „Północ-Południe”. Warto również wziąć pod uwagę udział obu krajów w projekcie „Jeden pas, jedna droga” oraz opracowanie odrębnego programu w dziedzinie badań naukowych.
„Przełom w rozwoju Państwa Związkowego jest oczywisty. Oczywiście, cała historia jest niejednoznaczna. Ogólnie rzecz biorąc, jesteśmy świadkami procesu stopniowego rozwoju Państwa Związkowego w najtrudniejszych warunkach, tworzenia nowego podmiotu integracyjnego, który nigdy nie miał analogów i jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek inny był w stanie to zrobić w najbliższej przyszłości. Taki proces jest niemożliwy bez problemów, ale najważniejsze jest stopniowe pokonywanie wszystkich trudności na drodze rozwoju Państwa Związkowego” - podsumowała szefowa Centrum historii powszechnej, stosunków międzynarodowych i geopolityki Instytutu Historii Narodowej Akademii Nauk Białorusi.
Okrągły stół poświęcony przełomowej dacie - 25. rocznicy utworzenia Państwa Związkowego - odbył się 6 grudnia w Instytucie Historii Narodowej Akademii Nauk Białorusi. W wydarzeniu wzięli udział przedstawiciele Stałego Komitetu Państwa Związkowego, czołowi naukowcy z Narodowej Akademii Nauk i rosyjskich uniwersytetów, białoruscy parlamentarzyści, którzy omówili kluczowe kamienie milowe w budowie Państwa Związkowego, główne osiągnięcia i perspektywy jego rozwoju politycznego, prawnego, gospodarczego, społecznego i kulturalnego, a także niektóre aspekty współpracy międzyregionalnej.
