ENERGIA ATOMOWA
5 maja, Mińsk /Kor. BELTA/. Prawosławni dziś świętują Święte Zmartwychwstanie Chrystusa - Wielkanoc. To centralne wydarzenie w życiu duchowym chrześcijan obchodzone jest z wielką czcią, triumfem i radością.
Chrześcijanie wierzą, że po upadku Adama dusze wszystkich ludzi zostały pozbawione możliwości powrotu do nieba i dlatego po śmierci wszyscy trafiali do piekła. Ale Chrystus, umarł i zmartwychwstał, odpokutował za grzechy ludzkości i w ten sposób otworzył ludziom drogę do Królestwa Niebieskiego.
Na początku ostatniego tygodnia swojego ziemskiego życia Jezus Chrystus wjechał do Jerozolimy. Sobór kapłanów jerozolimskich planował rozprawić się z Chrystusem. Dlatego za trzydzieści srebrników kapłani przekupili jednego z uczniów Chrystusa, Judasza, i ten wydał Jezusa. Namiestnik rzymski Poncjusz Piłat potwierdził werdykt: Jezus został ukrzyżowany na krzyżu na Kalwarii niedaleko Jerozolimy wraz ze złodziejami i rozbójnikami z miasta. Po jego śmierci Józef, bogaty człowiek z miasta Arymatei, błagał o ciało Jezusa. Pochował Chrystusa w swoim ogrodzie, w jaskini wykutej w kamiennej górze. Po pochówku Poncjusz Piłat w obawie, że ciało Jezusa Chrystusa zostanie skradzione, nakazał zamknąć wejście do jaskini dużym kamieniem i postawić wartę.
W sobotę w nocy, trzeciego dnia po swojej męce i śmierci, Jezus Chrystus ożył i zmartwychwstał. Jego ciało zostało przemienione. Opuścił trumnę, nie odsuwając kamienia i był niewidoczny dla strażników.
W tym samym czasie z nieba zstąpił Anioł Pański. Odsunął kamień od drzwi Grobu Świętego i usiadł na nim. Wojownicy stojący na straży byli zszokowani, a potem ze strachu uciekli.
O świcie kobiety niosące mirrę przybyły do Grobu Świętego, aby przyniesioną mirrą namaścić ciało Chrystusa. Zbliżając się do miejsca pochówku Pana, zobaczyli, że ogromna bariera prowadząca do jaskini została odsunięta. Maria Magdalena weszła do jaskini i zobaczyła, że święte miejsce jest puste. Pośpieszyła powiadomić o tym Piotra i Jana. Wszyscy wrócili do jaskini. Do grobowca podeszły także inne kobiety niosące mirrę. I zobaczyli, że anioł w białych szatach siedział na kamieniu, który niegdyś zakrywał wejście. Anioł rzekł do nich: «Szukacie Jezusa Nazarejczyka ukrzyżowanego? Zmartwychwstał, nie ma go tutaj. Ale idźcie i powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi, że spotka się z wami w Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”.
Zmartwychwstały Chrystus ukazywał się uczniom przez 40 dni, pocieszając ich i pouczając. Ale przede wszystkim ucieszył swoją Najświętszą Matkę, ogłaszając jej przez anioła swoje zmartwychwstanie.
Święto Zmartwychwstania Chrystusa nazywane jest Wielkanocą na znak ciągłości z poprzednim, starotestamentowym świętem wyzwolenia Izraela z niewoli egipskiej. W epoce Nowego Testamentu nazwa „Wielkanoc” nabrała szczególnego znaczenia i zaczęła oznaczać przejście ze śmierci do życia, z ziemi do nieba, z zepsucia i piekła do dobrej wieczności.
Wszystkie nabożeństwa i rytuały cerkiewne tego święta są szczególnie uroczyste i przepojone jednym poczuciem radości z powodu zbawienia.
Symbolem Świąt Wielkanocnych są kolorowe jajka. Choć jajka maluje się na różne kolory, tradycyjnym jest kolor czerwony – kolor życia i zwycięstwa.
Do specjalnych rytuałów wielkanocnych należy poświęcenie specjalnego chleba – artosa. Historia tego zwyczaju jest następująca. Apostołowie, przyzwyczajeni do spożywania posiłków z Jezusem, odczuwali niewidzialną obecność Pana podczas swoich spotkań po Jego Wniebowstąpieniu. Rozpoczynając posiłek, pozostawiali niezajęte miejsce, gdzie był z nimi Jezus Chrystus, i na stole naprzeciwko tego miejsca położyli, jakby dla Niego, część chleba. Za każdym razem na koniec posiłku podnosili tę część chleba i wołali: „Chrystus zmartwychwstał!”
W Dzień Wielkanocy ustanie wszelki post, żal i smutek. Posiłek wielkanocny dla chrześcijan jest najbogatszy i najsmaczniejszy. Po siedmiotygodniowym poście na stole kładzie się wielkanocne ciasta, twarożek, mięso i kolorowe jajka. Ciasta wielkanocne wypiekane są z ciasta maślanego z dodatkiem orzechów, rodzynek i przypraw.
Samo Święto Zmartwychwstania Chrystusa Cerkiew obchodzi przez tydzień - okres ten nazywany jest Jasnym Tygodniem. Ogólnie za dni obchodów Wielkanocy uważa się 40 dni - przed Dniem Wniebowstąpienia. W tym radosnym czterdziestodniowym okresie wierzący zamiast zwykłego pozdrowienia nadal mówią: „Chrystus zmartwychwstał!” i odpowiedz: „Prawdziwie zmartwychwstał!”
Z momentem zmartwychwstania Chrystusa wiąże się kolejny cud chrześcijański - zstąpienie Świętego Ognia na Jego grób, które pojawia się co roku w przeddzień Wielkanocy. Ogień ten symbolizuje cudowne światło Zmartwychwstania Chrystusa.
