ENERGIA ATOMOWA
4 września, Mińsk /Kor. BELTA/. Skala zbrodni popełnionych w Trościeńcu podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej wciąż jest uświadamiana, powiedział dyrektor Białoruskiego Centrum Kultury Odrodzenia Duchowego Aleksander Gostiew na uroczystości w pobliżu pomnika „Brama Pamięci” w kompleksie memorialnym „Trostieniec”, podaje korespondent BELTA.
„80 lat temu w tym miejscu odbył się pierwszy wiec żałobny, na którym Komisja Nadzwyczajna upubliczniła wstępne materiały śledztwa w sprawie zbrodni, które miały tu miejsce. Skala tych zbrodni została zrozumiana, ale są one nadal uświadamiane” - powiedział Aleksander Gostiew.
Zaznaczył, że 3 września 1944 r., do zebranych przemówił białoruski pisarz Michaś Łyńkow. Przypominając o tym, dyrektor Białoruskiego Centrum Kultury Odrodzenia Duchowego odczytał wiersz autora poświęcony obozowi zagłady w Trostiencu „Brama pamięci”.
Proboszcz parafii ku czci Wszystkich Świętych, protojerej Fiodor Powny, podkreślił z kolei, że ciała więźniów zostały spalone, ale ich dusze są wiecznie żywe. „Ich dusze pragną modlitwy potomków. Będziemy się modlić, szczerze, z serca - powiedział. - Modlitwa staje się naszą pamięcią, to tak, jakbyśmy ponownie połączyli przeszłość z teraźniejszością. Modlitwa przywraca jedność. Jedno proste działanie - modlitwa - zachowuje historyczną prawdę o niesprawiedliwości popełnianej przez wieki".
Obecni na wiecu uczcili wieczną i jasną pamięć zabitych i spalonych w tym miejscu. Następnie przedstawiciele głównych wyznań religijnych odmówili modlitwy.
Wydarzenie jest związane z pamiętną datą - 80 lat temu, 3 września 1944 r., w dniu pochówku szczątków więźniów spalonych w obozie zagłady „Trostieniec”, odbył się pierwszy wiec żałobny. Wówczas ponad 10 tysięcy osób przyszło uczcić pamięć ofiar.
Pod „Bramę Pamięci” przybyli przedstawiciele głównych wyznań religijnych, Prokuratury Generalnej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych, placówek dyplomatycznych, Białoruskiego Republikańskiego Związku Młodzieży i Związku Pisarzy Białorusi. Ludzie zebrali się tutaj, aby po raz kolejny wspomnieć tych, których losy splotły obecne pokolenie, aby przypomnieć tragiczne karty historii narodowej, których nie da się odwrócić, ponieważ są one wyryte w sercu każdego Białorusina.
