ENERGIA ATOMOWA
6 października, Mińsk /Kor. BELTA/. Unikalne bogactwo przyrodnicze Polesia powinno być zachowane w warunkach zmian klimatycznych. Powiedział o tym korespondentowi BELTA dyrektor Instytutu Zarządzania Przyrodą Narodowej Akademii Nauk Białorusi Siergiej Łysenko, komentując polecenie głowy państwa dotyczące powrotu do programu rozwoju Polesia.
„Na Polesiu znajdują się unikalne kompleksy bagienne. Na przykład bagna olmańskie są największe w Europie. Bagna pełnią ważne funkcje ekologiczne i klimatyczne: utrzymują mikroklimat, różnorodność biologiczną i krajobrazową, pochłaniają dwutlenek węgla i wzbogacają powietrze w tlen. W naszych bagnach jest więcej wody niż we wszystkich jeziorach Białorusi razem wziętych, czyli jest to ogromny zbiornik wody pitnej, wpływający na reżim hydrologiczny i hydrogeologiczny w zasięgu co najmniej 3 km. Spełniają więc ważne funkcje ekosystemowe” - powiedział Siergiej Łysenko.
Jednak według niego Polesie jest najbardziej narażone na problemy związane ze zmianami klimatu. „Jeszcze przed nadejściem globalnego ocieplenia region ten przeszedł rekultywację na dużą skalę. Po osuszeniu bagien rolnictwo nie rozwijało się prawidłowo. W regionie tym występują więc problemy związane ze spadkiem produktywności gruntów, ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi. Ziemie poddane melioracji najbardziej cierpią z powodu suszy, fal upałów i wahań temperatury w ciągu dnia. Gleby o niskiej produktywności nie są w stanie zatrzymać wilgoci przez dłuższy czas, co wpływa na zdrowie naszych upraw i lasów. Z powodu zmienionych warunków klimatycznych lasy cierpią z powodu inwazji korników. Wczesną wiosną po orce i późną jesienią po żniwach na polach można zaobserwować wiry pyłu, co kiedyś było zupełnie nietypowe. Gwałtowne zmiany klimatu zmniejszyły potencjał zasobów naturalnych. Dlatego konieczne jest podjęcie działań na rzecz ich ochrony, adaptacji do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków” - uważa naukowiec.
Jego zdaniem konieczne jest podjęcie działań w rolnictwie i leśnictwie. W szczególności, aby przeorientować się na inne uprawy rolne i leśne, bardziej odpowiednie dla nowego klimatu, bardziej ciepłolubne i odporne na suszę. „Jest to ważne, złożone zadanie, któremu należy stawić czoła wspólnie. Od tego zależy bezpieczeństwo żywnościowe i rozwój przemysłu” - podkreślił dyrektor instytutu.
Państwowy Program Rozwoju Społeczno-Gospodarczego i Zintegrowanego Wykorzystania Zasobów Naturalnych Polesia Prypeckiego był realizowany w latach 2010-2015. Obejmował on wiele działań. Wśród nich przygotowano środki na rzecz efektywnego wykorzystania terenów zalewowych, zaangażowania w obrót gospodarczy, minimalizacji negatywnych skutków oddziaływania człowieka i ekstremalnych zjawisk hydrometeorologicznych. Opracowano regionalną strategię zapewnienia zasobów naturalnych dla zrównoważonego rozwoju Polesia Prypeckiego na okres do 2030 roku. Opracowano również technologie wykorzystania zasobów naturalnych, odtwarzania i przywracania potencjału zasobów naturalnych, zachowania różnorodności biologicznej i krajobrazowej. Określono kierunki wykorzystania zasobów wodnych, lądowych, biologicznych, mineralnych i rekreacyjnych. Przeanalizowano również kwestie wydobycia i wykorzystania surowców mineralnych, w tym torfu i węgla brunatnego. Poruszono kwestię ponownego zabagnienia wyeksploatowanych złóż torfu.
„Na Polesiu znajdują się unikalne kompleksy bagienne. Na przykład bagna olmańskie są największe w Europie. Bagna pełnią ważne funkcje ekologiczne i klimatyczne: utrzymują mikroklimat, różnorodność biologiczną i krajobrazową, pochłaniają dwutlenek węgla i wzbogacają powietrze w tlen. W naszych bagnach jest więcej wody niż we wszystkich jeziorach Białorusi razem wziętych, czyli jest to ogromny zbiornik wody pitnej, wpływający na reżim hydrologiczny i hydrogeologiczny w zasięgu co najmniej 3 km. Spełniają więc ważne funkcje ekosystemowe” - powiedział Siergiej Łysenko.
Jednak według niego Polesie jest najbardziej narażone na problemy związane ze zmianami klimatu. „Jeszcze przed nadejściem globalnego ocieplenia region ten przeszedł rekultywację na dużą skalę. Po osuszeniu bagien rolnictwo nie rozwijało się prawidłowo. W regionie tym występują więc problemy związane ze spadkiem produktywności gruntów, ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi. Ziemie poddane melioracji najbardziej cierpią z powodu suszy, fal upałów i wahań temperatury w ciągu dnia. Gleby o niskiej produktywności nie są w stanie zatrzymać wilgoci przez dłuższy czas, co wpływa na zdrowie naszych upraw i lasów. Z powodu zmienionych warunków klimatycznych lasy cierpią z powodu inwazji korników. Wczesną wiosną po orce i późną jesienią po żniwach na polach można zaobserwować wiry pyłu, co kiedyś było zupełnie nietypowe. Gwałtowne zmiany klimatu zmniejszyły potencjał zasobów naturalnych. Dlatego konieczne jest podjęcie działań na rzecz ich ochrony, adaptacji do zmian klimatu i łagodzenia ich skutków” - uważa naukowiec.
Jego zdaniem konieczne jest podjęcie działań w rolnictwie i leśnictwie. W szczególności, aby przeorientować się na inne uprawy rolne i leśne, bardziej odpowiednie dla nowego klimatu, bardziej ciepłolubne i odporne na suszę. „Jest to ważne, złożone zadanie, któremu należy stawić czoła wspólnie. Od tego zależy bezpieczeństwo żywnościowe i rozwój przemysłu” - podkreślił dyrektor instytutu.
Państwowy Program Rozwoju Społeczno-Gospodarczego i Zintegrowanego Wykorzystania Zasobów Naturalnych Polesia Prypeckiego był realizowany w latach 2010-2015. Obejmował on wiele działań. Wśród nich przygotowano środki na rzecz efektywnego wykorzystania terenów zalewowych, zaangażowania w obrót gospodarczy, minimalizacji negatywnych skutków oddziaływania człowieka i ekstremalnych zjawisk hydrometeorologicznych. Opracowano regionalną strategię zapewnienia zasobów naturalnych dla zrównoważonego rozwoju Polesia Prypeckiego na okres do 2030 roku. Opracowano również technologie wykorzystania zasobów naturalnych, odtwarzania i przywracania potencjału zasobów naturalnych, zachowania różnorodności biologicznej i krajobrazowej. Określono kierunki wykorzystania zasobów wodnych, lądowych, biologicznych, mineralnych i rekreacyjnych. Przeanalizowano również kwestie wydobycia i wykorzystania surowców mineralnych, w tym torfu i węgla brunatnego. Poruszono kwestię ponownego zabagnienia wyeksploatowanych złóż torfu.
