ENERGIA ATOMOWA
W grudniu 1957 r. Zinaida Tusnołobowa-Marczenko dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR została odznaczona tytułem Bohatera Związku Radzieckiego z Orderem Lenina i medalem Złotej Gwiazdy. Nie czekała na nagrodę, ale nagroda czekała na nią - przez ponad 10 lat. Dlaczego najsłynniejsza pielęgniarka w kraju była tak długo omijana przez zaszczyty? Odpowiedź na to i inne pytania można znaleźć w projekcie dokumentalnym BELTA "Kroniki".
Tusnołobowa-Marczenko nigdy nie siedziała bezczynnie. Nauczyła się dbać o siebie, wykonywać prace domowe. Często spotykała się z kolegami żołnierzami, przyjeżdżała do fabryk. Bohaterka Związku Radzieckiego nie doczekała swoich sześćdziesiątych urodzin zaledwie o kilka miesięcy.
W obwodzie witebskim matki otrzymują nagrodę imienia Zinaidy Tusnołobowej-Marczenko. W Połocku znajduje się muzeum-mieszkanie Bohaterki Związku Radzieckiego. Na jej cześć nazwano ulicę i kolegium medyczne. I bez względu na to, ile czasu upłynie, ona pozostanie przykładem męstwa i odwagi. Wiele lat temu ta krucha dziewczyna była w stanie udowodnić, że pragnienie życia i miłości przezwycięża wszelkie trudności.
Przygotowane na podstawie wideo BELTA, zrzuty ekranu z wideo.
PRZEDRUK TEGO MATERIAŁU (W CAŁOŚCI LUB W CZĘŚCI) LUB JAKIEKOLWIEK INNE JEGO WYKORZYSTANIE JEST ZABRONIONE
- Specyfika radzieckiego systemu odznaczeń działała na niekorzyść bohaterki, - powiedział Siergiej Treciak, kandydat nauk historycznych, kierownik działu współczesnej historii Białorusi w Instytucie Historii Narodowej Akademii Nauk Białorusi. - Aby zostać Bohaterem Związku Radzieckiego, otrzymać order lub medal, trzeba było zostać przedstawionym do odznaczenia. W armii czynnej nagrodę przyznawało dowództwo jednostki. Zinaida Tusnołobowa-Marczenko straciła możliwość otrzymania takiego odznaczenia, gdy została ciężko ranna i przez wiele miesięcy przebywała w szpitalach wojskowych. Szefowie szpitali mogli wręczać je tylko swoim podwładnym, ale nie pacjentom.
W 1965 roku Zinaida została uhonorowana inną nagrodą - Medalem Florence Nightingale. W Związku Radzieckim otrzymało go tylko 46 pracowników medycznych.
- Medal Florence Nightingale jest najwyższym odznaczeniem dla wojskowych pracowników medycznych Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. To bardzo prestiżowe wyróżnienie, - kontynuował Siergiej Treciak. - Zinaida Tusnołobowa-Marczenko, która otrzymała ten medal w 1965 roku, była trzecim radzieckim wojskowym medykiem odznaczonym Medalem Florence Nightingale. I pierwszym pracownikiem medycznym, który otrzymał to odznaczenie na Białorusi.
W obwodzie witebskim matki otrzymują nagrodę imienia Zinaidy Tusnołobowej-Marczenko. W Połocku znajduje się muzeum-mieszkanie Bohaterki Związku Radzieckiego. Na jej cześć nazwano ulicę i kolegium medyczne. I bez względu na to, ile czasu upłynie, ona pozostanie przykładem męstwa i odwagi. Wiele lat temu ta krucha dziewczyna była w stanie udowodnić, że pragnienie życia i miłości przezwycięża wszelkie trudności.
Przygotowane na podstawie wideo BELTA, zrzuty ekranu z wideo.
PRZEDRUK TEGO MATERIAŁU (W CAŁOŚCI LUB W CZĘŚCI) LUB JAKIEKOLWIEK INNE JEGO WYKORZYSTANIE JEST ZABRONIONE
