ENERGIA ATOMOWA
Koledzy ze studiów Prezydenta Białorusi opowiedzieli kanałowi telewizyjnemu ONT o tym, jakim studentem był Aleksander Łukaszenka i za co został zapamiętany podczas studiów w Mohylewskim Instytucie Pedagogicznym, informuje BELTA.
Na początku lat siedemdziesiątych wydział historii był jednym z najbardziej prestiżowych w Mohylewskim Instytucie Pedagogicznym. Konkurs mówi sam za siebie: było ośmiu kandydatów na jedno miejsce. Wśród nich były dzieci z uprzywilejowanych rodzin - dzieci kierowników, dyrektorów, szefów różnych szczebli.
Ale ani duża konkurencja, ani chłopskie pochodzenie nie przeszkodziły młodemu Aleksandrowi Łukaszence znaleźć się wśród młodych ludzi, którzy zostali przyjęci na wydział historii. Jego koledzy ze studiów wspominają: po przyjęciu na studia wydawało się, że najtrudniejsze już za nimi. Ale pierwsza sesja stała się dla nich w pewnym sensie „zimnym prysznicem”. Po egzaminach pojawiły się zarówno trójki, jak i oceny niedostateczne.
Niemniej jednak student Łukaszenka zawsze charakteryzował się zapałem do nauki i chęcią dotarcia do prawdy w pewnych kwestiach. Potwierdza to docent Katedry Historii Powszechnej Mohylewskiego Uniwersytetu Państwowego im. A. A. Kuleszowa (1972-2018) Władimir Popow, który dawniej był kuratorem grupy, w której studiował Łukaszenka.
„Zawsze wyróżniał się dogłębnym badaniem tego czy innego zagadnienia, zwłaszcza spraw międzynarodowych i polityki zagranicznej naszego państwa” - wspomina Władimir Popow.
Często przyszły Prezydent musiał pomagać swoim kolegom z grupy. „Czasami na seminariach prosiliśmy: Aleksandrze Grigoriewiczu, no, przemawiaj, żebyśmy mieli małe okienko. I on mówił przez długi czas, a potem mógł powiedzieć: mam jeszcze jedno pytanie. Pomagał nam w ten sposób” - powiedział Władimir Morozow, student Wydziału Historii Mohylewskiego Państwowego Instytutu Pedagogicznego (1971-1975).
Koleżanka ze studiów Aleksandra Łukaszenki, Janina Matwiejczuk, podzieliła się swoimi wspomnieniami z podróży do małej Ojczyzny głowy państwa. „Idziemy przez pole, a tam jest zimno. Spojrzał na mnie i powiedział: „Zimno ci, może dać ci moją koszulę? A on miał białą nylonową koszulę - to było wtedy modne. Był gotów dać mi swoją ostatnią koszulę” - powiedziała Janina Matwiejczuk.
W życiu Łukaszenki było miejsce na sport, pracę, i nawet dziennikarstwo. Drużyna piłkarska, w której grał przyszły Prezydent, została mistrzem instytutu. Na trzecim roku Aleksandrowi Łukaszence powierzono wydawanie „Komsomolskiego Projektora”. Młody student mógł krytykować tych, którzy nie przygotowywali się do seminariów i tych, którzy źle zachowywali się w akademiku.
Student Łukaszenka nie zapomniał o swojej małej Ojczyźnie. Podczas gdy jego koledzy z grupy spędzali weekendy na koncertach lub w kinie, Aleksander Łukaszenka udawał się do swojej rodzinnej wioski. Czekała tam na niego matka, która potrzebowała pomocy w pracach domowych.
Nawiasem mówiąc, w projektach BELTA na YouTube "Po fakcie: decyzje Pierwszego" i „Jak to było” można zobaczyć rzadkie archiwalne kadry Prezydenta Białorusi, które pozwalają lepiej zrozumieć stosunek Aleksandra Łukaszenki do różnych kwestii i aspektów rozwoju naszego kraju.
