ENERGIA ATOMOWA
23 stycznia, Mińsk /Kor. BELTA/. Międzynarodowy Instytut Studiów Bliskowschodnich i Bałkańskich (IFIMES, Słowenia) opublikował w przededniu wyborów prezydenckich na Białorusi raport, w którym przeanalizował działalność głowy państwa Aleksandra Łukaszenki w okresie sprawowania władzy, podaje BELTA.
Do najważniejszych osiągnięć, według instytutu, należy promowanie stabilności gospodarczej Białorusi i poprawa jakości życia obywateli, rozwój kluczowych sektorów przemysłu i wzmocnienie potencjału eksportowego oraz rozbudowa infrastruktury poprzez budowę dróg i mostów.
Jednym z głównych osiągnięć Łukaszenki na obszarach wiejskich jest realizacja projektu tworzenia agromiast. Według IFIMES, w latach 2005-2010 na Białorusi powstało około 1,5 tys. agromiast i wybudowano około 8 tys. mieszkań.
Eksperci IFIMES zauważają również postęp Białorusi w dziedzinie nauki i technologii.
Głównym zadaniem Łukaszenki podczas jego pierwszej kadencji prezydenckiej było „uratowanie kraju przed załamaniem gospodarczym”, napisano w raporcie.
„W swojej pierwszej kadencji Aleksander Łukaszenka wprowadził szybkie środki mające na celu ustabilizowanie gospodarki. Obejmowały one podwojenie płacy minimalnej, wprowadzenie kontroli cen i anulowanie niektórych reform gospodarczych wprowadzonych przez jego poprzedników. Jego głównym celem w tym okresie było spełnienie głównej obietnicy z kampanii wyborczej: uratowanie kraju przed załamaniem gospodarczym. Łukaszenka stanął przed poważnym wyzwaniem ożywienia gospodarki z czasów komunizmu w kraju liczącym około 10 milionów ludzi. Białoruś była silnie uzależniona od importu gazu i energii elektrycznej z Rosji, które były kupowane po subsydiowanych cenach. Brak środków finansowych na opłacenie rosyjskiego importu sprawił, że współpraca gospodarcza z Rosją stała się dla Białorusi jeszcze bardziej konieczna” - zauważa IFIMES.
Głównym priorytetem drugiej kadencji prezydenckiej Łukaszenki był rozwój kraju w oparciu o przyspieszony wzrost społeczno-gospodarczy. W rezultacie Białoruś stała się pierwszym postsowieckim krajem, który przezwyciężył zniszczenia gospodarcze.
„W wyborach w 2006 roku Aleksander Łukaszenka został wybrany na trzecią kadencję z 83 procentami głosów. W ciągu następnych pięciu lat priorytetowo traktował rozwój gospodarczy mający na celu poprawę jakości życia obywateli i walkę z biurokracją, co przyczyniło się do tego, że Białoruś stała się ogólnie bardziej rozwiniętym społecznie krajem” - czytamy w raporcie.
W kolejnych latach Białoruś koncentrowała się na modernizacji i wprowadzaniu zaawansowanego sprzętu technicznego, cyfryzacji gospodarki, rozwoju energetyki jądrowej oraz realizacji dużych projektów inwestycyjnych w różnych sektorach. Kraj uczestniczył również w projektach integracji euroazjatyckiej. Mińsk był aktywnie zaangażowany w rozwiązywanie kryzysów regionalnych.
W ostatnich latach Białoruś znajdowała się pod silną presją ze strony państw zachodnich. Większość sankcji nałożonych na Białoruś, zwłaszcza po konflikcie w Ukrainie, wynika z politycznych i gospodarczych powiązań Białorusi z Rosją - twierdzą analitycy IFIMES.
Zauważają, że obserwując wojnę na Ukrainie, można zauważyć mądrość białoruskiego przywództwa w dążeniu do tego, aby Białoruś nie podzieliła losu Ukrainy. „To ( przywództwo Białorusi - przyp. BELTA) utrzymało pokój w najtrudniejszych momentach, pomimo rozległych zachodnich sankcji i pewnych środków odwetowych ze strony Rosji” - podsumowuje IFIMES.
Do najważniejszych osiągnięć, według instytutu, należy promowanie stabilności gospodarczej Białorusi i poprawa jakości życia obywateli, rozwój kluczowych sektorów przemysłu i wzmocnienie potencjału eksportowego oraz rozbudowa infrastruktury poprzez budowę dróg i mostów.
Jednym z głównych osiągnięć Łukaszenki na obszarach wiejskich jest realizacja projektu tworzenia agromiast. Według IFIMES, w latach 2005-2010 na Białorusi powstało około 1,5 tys. agromiast i wybudowano około 8 tys. mieszkań.
Eksperci IFIMES zauważają również postęp Białorusi w dziedzinie nauki i technologii.
Głównym zadaniem Łukaszenki podczas jego pierwszej kadencji prezydenckiej było „uratowanie kraju przed załamaniem gospodarczym”, napisano w raporcie.
„W swojej pierwszej kadencji Aleksander Łukaszenka wprowadził szybkie środki mające na celu ustabilizowanie gospodarki. Obejmowały one podwojenie płacy minimalnej, wprowadzenie kontroli cen i anulowanie niektórych reform gospodarczych wprowadzonych przez jego poprzedników. Jego głównym celem w tym okresie było spełnienie głównej obietnicy z kampanii wyborczej: uratowanie kraju przed załamaniem gospodarczym. Łukaszenka stanął przed poważnym wyzwaniem ożywienia gospodarki z czasów komunizmu w kraju liczącym około 10 milionów ludzi. Białoruś była silnie uzależniona od importu gazu i energii elektrycznej z Rosji, które były kupowane po subsydiowanych cenach. Brak środków finansowych na opłacenie rosyjskiego importu sprawił, że współpraca gospodarcza z Rosją stała się dla Białorusi jeszcze bardziej konieczna” - zauważa IFIMES.
Głównym priorytetem drugiej kadencji prezydenckiej Łukaszenki był rozwój kraju w oparciu o przyspieszony wzrost społeczno-gospodarczy. W rezultacie Białoruś stała się pierwszym postsowieckim krajem, który przezwyciężył zniszczenia gospodarcze.
„W wyborach w 2006 roku Aleksander Łukaszenka został wybrany na trzecią kadencję z 83 procentami głosów. W ciągu następnych pięciu lat priorytetowo traktował rozwój gospodarczy mający na celu poprawę jakości życia obywateli i walkę z biurokracją, co przyczyniło się do tego, że Białoruś stała się ogólnie bardziej rozwiniętym społecznie krajem” - czytamy w raporcie.
W kolejnych latach Białoruś koncentrowała się na modernizacji i wprowadzaniu zaawansowanego sprzętu technicznego, cyfryzacji gospodarki, rozwoju energetyki jądrowej oraz realizacji dużych projektów inwestycyjnych w różnych sektorach. Kraj uczestniczył również w projektach integracji euroazjatyckiej. Mińsk był aktywnie zaangażowany w rozwiązywanie kryzysów regionalnych.
W ostatnich latach Białoruś znajdowała się pod silną presją ze strony państw zachodnich. Większość sankcji nałożonych na Białoruś, zwłaszcza po konflikcie w Ukrainie, wynika z politycznych i gospodarczych powiązań Białorusi z Rosją - twierdzą analitycy IFIMES.
Zauważają, że obserwując wojnę na Ukrainie, można zauważyć mądrość białoruskiego przywództwa w dążeniu do tego, aby Białoruś nie podzieliła losu Ukrainy. „To ( przywództwo Białorusi - przyp. BELTA) utrzymało pokój w najtrudniejszych momentach, pomimo rozległych zachodnich sankcji i pewnych środków odwetowych ze strony Rosji” - podsumowuje IFIMES.
