ENERGIA ATOMOWA
19 maja, Mińsk /Kor. BELTA/. 19 maja Białoruś i Oman podpisały umowę międzyrządową o utworzeniu wspólnego komitetu ds. współpracy i inwestycji.
Dokument został podpisany przez ministra spraw zagranicznych Białorusi Maksima Ryżenkowa i prezesa Omańskiej Agencji Inwestycyjnej Abdelsalama Mohameda Al-Murshidi, informuje BELTA.
W ceremonii wziął również udział Książę Koronny - ministr kultury, młodzieży i sportu Sułtanatu Omanu Zeyazin bin Haythamem Al Said. Jest to pierwsza wizyta Księcia Koronnego Omanu na Białorusi, a jego zadaniem jest koordynacja współpracy dwustronnej ze strony omańskiej.
Przed podpisaniem umowy Prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka spotkał się z Zeyazinem bin Haythamem Al Saidem w Pałacu Niepodległości. Szef państwa podkreślił, że przede wszystkim strony pracują nad współpracą handlową i gospodarczą. Białoruś jest szczególnie zainteresowana wykorzystaniem infrastruktury portowej Omanu w celu wspólnego rozwoju handlu z innymi krajami, w tym z Afryką.
„Białoruś ma dziś wiele rzeczy, które interesują stronę omańską. Jesteśmy bardzo zainteresowani w wielu obszarach. Obejmuje to rekreację naszych ludzi, rolnictwo, dostawy produktów. I, co najważniejsze, wasze porty, przez które możemy pracować w regionie” - powiedział białoruski przywódca.
Stosunki między oboma krajami zintensyfikowały się po wizycie Prezydenta Białorusi Aleksandra Łukaszenki w Omanie w grudniu 2024 roku. W tym czasie przedstawiciele rządów podpisali dokumenty dotyczące współpracy i opracowali mapy drogowe według sektorów.
Ponadto na marginesie wizyty poza spotkaniami na szczycie odbyło się wiele konsultacji i rozmów na szczeblu ministerialnym - szefów MSZ, Ministerstwa Przemysłu oraz Ministerstwa Rolnictwa i Żywności. Strony wypracowały mechanizmy budowania współpracy i wspólnych projektów, a także doszły do porozumienia w sprawie konieczności jak najszybszego powołania międzyrządowej komisji ds. handlu i współpracy gospodarczej.
Jak zauważył wcześniej Maksim Ryżenkow, Oman jest ważny dla Białorusi pod względem stworzenia centrum dostaw produktów nie tylko na rynek lokalny, ale także do innych krajów regionu, biorąc pod uwagę szerokie kontakty i tysiącletnie doświadczenie Omańczyków na rynkach Afryki, Indii i innych krajów.
